ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন শ্বহীদ হোৱা অসমীয়া
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন
- কনকলতা বড়ুয়া তেও আহাৱাহিত এক অনন্যা শ্বহীদা। তেওঁ ২০ বছৰ বয়সত, ১৯৪২ চনৰ ২০ ছেপ্টেম্বৰত, গহপুৰত শ্বহীদ হয়।
- তৈলেশ্বৰ বৰুৱা:
- তৈলেশ্বৰ বড়ুয়া গহপুৰৰ শ্বহীদা। তেওঁ ১৯৪২ চনৰ ২০ ছেপ্টেম্বৰত কনকলতা বড়ুয়া সহিত শ্বহীদ হয়।
- কৃষ্ণকান্ত বৰুৱা:
- কৃষ্ণকান্ত বড়ুয়া ১৯৪২ চনৰ ১০ অক্টোবৰত বরপেটাত শ্বহীদ হয়।
- কুশল কোঁৱৰ:
- কুশল কুশল কোঁৱৰ ১৯৪২ চনৰ ১৮ অক্টোবৰত ধুবুৰিত শ্বহীদ হয়।
এইসব শ্বহীদসকলৰ ত্যাগ আৰু বলিদানৰ কাৰণে অসমীয়া জাতিয়ে ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনত এক বিশেষ স্থান অধিকার কৰিছে।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন, ১৯৪২ চনত ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ আলোচনা, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ ঐতিহাসিক তাৎপৰ্য্য ব্যাখ্যা কৰা, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন ক’ত সংঘটিত হৈছিল, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত কৃষকৰ ভূমিকা, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ সময়ত কোন ভাইচৰয় আছিল, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত শ্ৰমিকৰ ভূমিকা
১৯৪২ চনত ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা
১৯৪২ চনৰ ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন, যাক ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন বা আগষ্ট আন্দোলন বুলিও কোৱা হয়, ভাৰতীয় স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ অন্যতম গুৰুত্বপূৰ্ণ অধ্যায়। ১৯৪২ চনৰ ৮ আগষ্টত মহাত্মা গান্ধীৰ নেতৃত্বত কংগ্ৰেছৰ বম্বে অধিৱেশনত এই আন্দোলন আৰম্ভ হয়। এই আন্দোলনৰ মূল লক্ষ্য আছিল ব্ৰিটিছ শাসনৰ অন্ত পেলোৱা আৰু ভাৰতৰ স্বাধীনতা লাভ কৰা। এই আন্দোলনৰ মূলমন্ত্ৰ হিচাপে মহাত্মা গান্ধীৰ ‘কাৰেংগে ইয়া মৰেংগে’ (Do or Die) শ্লোগান প্ৰচাৰ কৰা হৈছিল।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ ঐতিহাসিক তাৎপৰ্য ব্যাখ্যা কৰা
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ ঐতিহাসিক তাৎপৰ্য গভীৰ। প্ৰথমতে, ই ব্ৰিটিছ শাসনৰ বিৰুদ্ধে ভাৰতীয় জনসাধাৰণৰ ঐক্যবদ্ধ প্ৰতিৰোধৰ অন্যতম উদাহৰণ। দ্বিতীয়তে, এই আন্দোলনে ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামক এক নতুন গতি আৰু শক্তি প্ৰদান কৰিলে। তদুপৰি এই আন্দোলনে ভাৰতীয় জনসাধাৰণৰ মাজত এক দৃঢ় বিশ্বাসৰ সৃষ্টি কৰিছিল যে তেওঁলোকে ইংৰাজক পৰাস্ত কৰিব পাৰে। এই আন্দোলনৰ ফলস্বৰূপে ব্ৰিটিছ চৰকাৰে ভাৰতীয় জনসাধাৰণৰ স্বতন্ত্ৰতা আৰু স্বাধীনতাৰ আকাংক্ষাৰ প্ৰতি যথেষ্ট সচেতন হৈ পৰিল আৰু পৰৱৰ্তী সময়ত ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ বাট মুকলি কৰি দিলে।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন ক’ত সংঘটিত হৈছিল?
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন সমগ্ৰ ভাৰততে সংঘটিত হৈছিল। এই আন্দোলনৰ মূল কেন্দ্ৰ আছিল বোম্বাই (বৰ্তমান মুম্বাই), য’ত মহাত্মা গান্ধী আৰু অন্যান্য কংগ্ৰেছ নেতাসকলে ব্ৰিটিছ চৰকাৰৰ বিৰুদ্ধে আন্দোলনৰ আহ্বান জনাইছিল। কিন্তু এই আন্দোলনৰ প্রভাৱ আৰু প্রসাৰ ভাৰতৰ প্রতিখন প্রদেশ আৰু ভূখণ্ডতে অনুভূত হ’ল৷ কলিকতা (কলকাতা), দিল্লী, মাদ্ৰাজ (চেন্নাই), পাটনা, লক্ষ্ণৌ, কানপুৰ, বাংগালুৰুকে ধৰি বিভিন্ন চহৰত এই আন্দোলনৰ প্ৰতি হিংসাত্মক প্ৰতিৰোধৰ সৃষ্টি হয়।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত কৃষকৰ ভূমিকা
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত কৃষকৰ ভূমিকা আছিল অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ কৃষকসকলে ব্ৰিটিছ চৰকাৰৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহত অংশগ্ৰহণ কৰি নিজৰ প্ৰবল প্ৰতিৰোধৰ পৰিচয় দিছিল। ব্ৰিটিছ চৰকাৰৰ কৰ আৰু ভূমি নীতি বিলুপ্ত কৰাৰ দাবী উত্থাপন কৰে। ব্ৰিটিছ চৰকাৰী বিভিন্ন কাৰ্যালয়, ৰেলপথ আৰু টেলিগ্ৰাফ কাৰ্যালয় ধ্বংস কৰি কৃষকসকলে আন্দোলনত সক্ৰিয় ভূমিকা পালন কৰিছিল। ইয়াৰ উপৰিও বহু কৃষক নেতাইও আন্দোলনৰ নেতৃত্ব দি গ্ৰাম্য অঞ্চলত সাধাৰণ জনতাক সংগঠিত কৰিছিল।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ সময়ত ভাইচৰয় কোন আছিল?
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ সময়ত লৰ্ড লিনলিথগ’ ভাৰতৰ ভাইচৰয় আছিল। ১৯৩৬ চনৰ পৰা ১৯৪৩ চনলৈ ভাৰতৰ ভাইচৰয় হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল। লৰ্ড লিনলিথগ’ৰ শাসনকালতেই ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন আৰম্ভ হয় আৰু তেওঁ এই আন্দোলন দমনৰ বাবে কঠোৰ ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰে। তেওঁ ব্ৰিটিছ চৰকাৰক আন্দোলনকাৰীৰ বিৰুদ্ধে কঠোৰ ব্যৱস্থা ল’বলৈ প্ৰেৰণা দিয়ে আৰু বহু কংগ্ৰেছ নেতা-কৰ্মীক গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হয়।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত শ্ৰমিকৰ ভূমিকা
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত শ্ৰমিকৰ ভূমিকা আছিল অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। ভাৰতৰ বিভিন্ন চহৰৰ শ্ৰমিকসকলে ব্ৰিটিছ শাসনৰ বিৰোধী আন্দোলনত সক্ৰিয়ভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। বিভিন্ন উদ্যোগ আৰু কাৰখানাত ধৰ্মঘট আৰু প্ৰতিবাদী সমদলৰ জৰিয়তে এই আন্দোলনক সমৰ্থন কৰে। শ্ৰমিকসকলে ৰেলপথ, টেলিগ্ৰাফ কাৰ্যালয় আৰু অন্যান্য গুৰুত্বপূৰ্ণ ব্ৰিটিছ চৰকাৰী সুবিধাসমূহ ধ্বংস কৰি আন্দোলনক ইন্ধন যোগাইছিল। শ্ৰমিকসকলৰ এই সক্ৰিয় অংশগ্ৰহণ আন্দোলনৰ সফলতাৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ আছিল আৰু তেওঁলোকৰ প্ৰতিৰোধে ব্ৰিটিছ চৰকাৰৰ বিৰুদ্ধে জনসাধাৰণৰ অসন্তুষ্টিৰ এক শক্তিশালী নিদৰ্শন দাঙি ধৰিছিল।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন ৰচনা, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন class 10, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন চমুকৈ লিখা, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন চমু টোকা
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন: এক ইতিহাস আৰু ইয়াৰ প্ৰভাৱ
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন, যাক ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন বুলিও কোৱা হয়, ১৯৪২ চনত মহাত্মা গান্ধীৰ নেতৃত্বত আৰম্ভ হয়। এই আন্দোলন ভাৰতীয় স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অধ্যায় আৰু ইংৰাজ শাসনৰ বিৰুদ্ধে ভাৰতীয়ৰ প্ৰবল প্ৰতিৰোধৰ প্ৰতীক।
আন্দোলনৰ পটভূমি
দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত ব্ৰিটিছ চৰকাৰে ভাৰতৰ জনসাধাৰণক কোনো আলোচনা নকৰাকৈয়ে যুদ্ধৰ মাজলৈ টানি আনিছিল। ভাৰতৰ জনসাধাৰণ ইংৰাজৰ প্ৰতি অসন্তুষ্ট হৈ তেওঁলোকৰ শাসন আৰু সহ্য কৰিব নোৱাৰি স্বাধীনতাৰ আন্দোলন আৰম্ভ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লয়। ১৯৪২ চনৰ ৮ আগষ্টত মহাত্মা গান্ধীয়ে “ভাৰত ত্যাগ” শ্লোগানেৰে বোম্বাই (বৰ্তমান মুম্বাই)ত এই আন্দোলন আৰম্ভ কৰে।
আন্দোলনৰ মূল বিষয়বস্তু
গান্ধীজীয়ে এই আন্দোলনৰ মূল বিষয়বস্তু হিচাপে তিনিটা বিষয়ক অগ্ৰাধিকাৰ দিছিল:
১/ অহিংসাঃ গান্ধীজীয়ে সদায় অহিংসাৰ পোষকতা কৰিছিল। তেওঁৰ মতে অহিংসাই ব্ৰিটিছৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়াৰ একমাত্ৰ উপায়।
২) নাগৰিক অবাধ্যতা: ব্ৰিটিছ চৰকাৰৰ আইন অমান্য কৰিবলৈ জনসাধাৰণক আহ্বান জনোৱা।
৩) সম্পূৰ্ণ স্বাধীনতাঃ ভাৰতৰ জনসাধাৰণে ব্ৰিটিছ শাসনৰ পৰা সম্পূৰ্ণ স্বাধীনতাৰ দাবী কৰিছিল।
আন্দোলনৰ প্ৰভাৱ
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ ফলস্বৰূপে ব্ৰিটিছ চৰকাৰে কঠোৰ ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰে। মহাত্মা গান্ধীকে ধৰি বহু নেতাক গ্ৰেপ্তাৰ কৰাৰ লগতে বহু আন্দোলনকাৰীক কঠোৰ শাস্তি প্ৰদান কৰা হয়। কিন্তু আন্দোলনকাৰীসকলে নিৰ্ভয়ে নিজৰ সংগ্ৰাম অব্যাহত ৰাখিলে। এই আন্দোলনৰ ফলস্বৰূপে ভাৰতীয়সকলৰ মাজত একতা আৰু স্বাধীনতাৰ প্ৰতি এক দৃঢ় বিশ্বাস জাগ্ৰত হৈছিল।
আন্দোলনৰ ফলাফল
এই আন্দোলনৰ ফলস্বৰূপে ব্ৰিটিছ চৰকাৰে উপলব্ধি কৰিলে যে ভাৰতীয় দাবীক আওকাণ কৰিব নোৱাৰি। দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ পিছত ব্ৰিটিছ চৰকাৰে ভাৰতক স্বাধীনতা প্ৰদানৰ সিদ্ধান্ত লয়। ১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত ভাৰতে স্বাধীনতা লাভ কৰে।
গুৰুত্বপূৰ্ণ নেতাসকল
এই আন্দোলনত মহাত্মা গান্ধীৰ উপৰিও জৱাহৰলাল নেহৰু, চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেল, মৌলানা আবুল কালাম আজাদ, সুভাষ চন্দ্ৰ বসুৰ দৰে নেতাই গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। সকলোৱে নিজৰ জীৱনকো তুচ্ছ কৰি দেশৰ স্বাধীনতাৰ বাবে যুঁজ দিছিল।
আন্দোলন শিক্ষা
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনে আমাক শিকাইছে যে ঐক্যবদ্ধভাৱে যিকোনো সংগ্ৰাম সম্ভৱপৰ। ইয়াৰ দ্বাৰা অহিংসাৰ শক্তি আৰু সঠিক নেতৃত্বৰ মূল্যও বুজোৱা হয়।
প্ৰশ্ন উত্তৰ
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন কেতিয়াৰ পৰা আৰম্ভ হৈছিল?
উত্তৰঃ ১৯৪২ চনৰ ৮ আগষ্টৰ পৰা ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন আৰম্ভ হৈছিল।
এই আন্দোলনৰ মূল বিষয়বস্তু কি আছিল?
উত্তৰঃ এই আন্দোলনৰ মূল মূলমন্ত্ৰ আছিল অহিংসা, নাগৰিক অবাধ্যতা, আৰু সম্পূৰ্ণ স্বাধীনতা।
আন্দোলনৰ মূল নেতা কোন আছিল?
উত্তৰঃ আন্দোলনৰ মূল নেতা আছিল মহাত্মা গান্ধী।
আন্দোলনৰ প্ৰভাৱ কি আছিল?
উত্তৰঃ আন্দোলনৰ ফলস্বৰূপে ব্ৰিটিছ চৰকাৰে ভাৰতক স্বাধীনতা প্ৰদানৰ সিদ্ধান্ত লয় আৰু ভাৰতে ১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত স্বাধীনতা লাভ কৰে।
আন্দোলনৰ সময়ত ভাৰতীয় নেতাৰ ভূমিকা কি আছিল?
উত্তৰঃ আন্দোলনৰ সময়ত মহাত্মা গান্ধী, জৱাহৰলাল নেহৰু, চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেল, মৌলানা আবুল কালাম আজাদ, সুভাষ চন্দ্ৰ বসুৰ দৰে নেতাই গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ পাঠ কি?
উত্তৰঃ ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনে আমাক শিকাইছে যে যিকোনো সংগ্ৰাম ঐক্য আৰু অহিংসাৰ শক্তি আৰু সঠিক নেতৃত্বৰ মূল্যত সম্ভৱপৰ।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ প্ৰসংগ কি আছিল?
– ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ প্ৰসংগ আছিল দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধ আৰু ভাৰতীয়ৰ পৰামৰ্শ নোলোৱাকৈ যুদ্ধত ব্ৰিটিছ জড়িত হোৱা।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত কোনে অংশ লৈছিল?
– মহাত্মা গান্ধী, জৱাহৰলাল নেহৰু, চৰ্দাৰ পেটেল, মৌলানা আজাদ, সুভাষ বসুকে ধৰি বহু নেতা আৰু সাধাৰণ ৰাইজে অংশগ্ৰহণ কৰে।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ শ্লোগান কি আছিল?
– “ভাৰত ত্যাগ” আছিল ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ মূল শ্লোগান।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ সময়ত ব্ৰিটিছ চৰকাৰৰ সঁহাৰি কি আছিল?
– ব্ৰিটিছ চৰকাৰে কঠোৰ ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰি বহু নেতাক গ্ৰেপ্তাৰ কৰি আন্দোলনকাৰীক শাস্তি প্ৰদান কৰে।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ দীৰ্ঘম্যাদী প্ৰভাৱ কি আছিল?
– এই আন্দোলনৰ দীৰ্ঘম্যাদী প্ৰভাৱ আছিল স্বাধীনতাৰ বাবে ভাৰতীয়সকলৰ মাজত এক দৃঢ় বিশ্বাস আৰু ঐক্য জগাই তোলা, যিয়ে ভাৰতক স্বাধীনতা লাভ কৰাত সহায় কৰিছিল।