স্বাধীনতা দিৱসৰ বক্তৃতা, স্বাধীনতা দিৱসৰ ভাষণ

নমস্কাৰ! প্ৰথমে আজি উপস্থিত থকা সভাপতি মহোদয়, অতিথিসকল, শ্ৰদ্ধাৰ শিক্ষক সকল, বন্ধু-বান্ধৱী সকল আৰু মোৰ মৰমৰ ভন্টি-ভাইটি সকলক স্বাধীনতা দিৱসৰ আন্তৰিক শুভেচ্ছা জনালোঁ। আজি ৭৮তম স্বাধীনতা দিৱস উপলক্ষে দুটাকৈ কথা ক’বলৈ চাইছোঁ, যদি কিবা ভুল-ত্ৰুটি হয়, তেন্তে আগতীয়াকৈ ক্ষমা প্ৰাৰ্থনা কৰিছোঁ।

আজি আমাৰ দেশৰ ৭৮তম স্বাধীনতা দিৱস। ১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত আমাৰ দেশ ভাৰতবৰ্ষয়ে স্বাধীনতা লাভ কৰিছিল। তেতিয়াৰ পৰা প্ৰতিবছৰে ১৫ আগষ্টত সমগ্ৰ ভাৰততে হিন্দু, মুছলমান, খ্ৰীষ্টান আৰু শিখসকলে একেলগে আনন্দ-উল্লাসৰে স্বাধীনতা দিৱস উদযাপন কৰি আহিছে। বৈচিত্ৰ্যৰ মাজত ‘একতা’ৰ মূলনীতি আমাৰ দেশৰ আধাৰশিলা, যিয়ে ইয়াৰ জনসাধাৰণৰ মাজত সম্প্ৰীতি আৰু ভাতৃত্ববোধৰ সু-সম্প্ৰসাৰণ কৰিছে। এই দিনটো কেৱল ঔপনিৱেশিক শাসনৰ অন্ত পৰাৰ সোঁৱৰণী নহয়, বৰঞ্চ আমাৰ গণতান্ত্ৰিক আদৰ্শ, সাংস্কৃতিক বৈচিত্ৰ্য, আৰু আমাদের লোকৰ অদম্য মনোবলৰ উদযাপন। স্বাধীনতাৰ এই যাত্ৰা সহজ নাছিল, আৰু তাতে ত্যাগ, সংগ্ৰাম আৰু দৃঢ় সংকল্পৰ সুৰ যোগাছিল। স্বাধীনতা সংগ্ৰামী, নেতা আৰু অগণন সাধাৰণ মানুহে মুক্ত ভাৰতৰ সপোন পূৰণৰ বাবে নিজৰ প্ৰাণ, সপোন আৰু আশা-আকাংক্ষা ত্যাগ কৰিছিল।

এই দিনটোত ভাৰতৰ ঐতিহাসিক স্মৃতিস্তম্ভ লালকিল্লা, বিদ্যালয়, মহাবিদ্যালয়, বিশ্ববিদ্যালয়, চৰকাৰী-বেচৰকাৰী প্ৰতিষ্ঠানত ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত পৰিৱেশন আৰু ভাৰতৰ জাতীয় পতাকা উত্তোলন কৰা হয়। লগতে সাংস্কৃতিক শোভাযাত্ৰা, সাংস্কৃতিক অনুষ্ঠান, আৰু আন দিৱস উপলক্ষে বিভিন্ন কাৰ্যসূচী আয়োজন কৰা হয়। ১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত সৰ্বপ্ৰথমে নতুন দিল্লীৰ লালকিল্লাত ভাৰতৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰী জৱাহৰলাল নেহৰুৱে ভাৰতৰ পতাকা উত্তোলন কৰিছিল।

এই বিশেষ দিনটোত আমি আমাৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলক সশ্ৰদ্ধে স্মৰণ কৰোঁ। মহাত্মা গান্ধী, সুভাষ চন্দ্ৰ বসু, জৱাহৰলাল নেহৰুৰ দৰে দূৰদৰ্শী নেতাসকলৰ সাহসিকতা আৰু দৃঢ়তাৰ প্ৰতি আমি গভীৰ সন্মান জনাইছোঁ, যিসকলে মুক্তিৰ যুঁজত নেতৃত্ব দিছিল। তেওঁলোকে আমাৰ মাজত ন্যায়, সমতা আৰু স্বাধীনতাৰ মূল্যবোধৰ বীজ বোৱাইছিল, যিবোৰে আজিও আমাক পথ দেখুৱাই আছে। তেওঁলোকৰ অবিৰাম পৰিশ্ৰম আৰু ত্যাগৰ বাবে আমি আৰু আমাৰ দেশে স্বাধীনতা আৰু সাৰ্বভৌমত্বৰ অমূল্য উপহাৰ লাভ কৰিছোঁ। বহুতো স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলে গোটেই জীৱন স্বাধীনতাৰ বাবে যুঁজিছিল।

আমি লালা লাজপত ৰায়, চন্দ্ৰশেখৰ আজাদ, ভগত সিং, ৰাণী লক্ষ্মীবাই, খুদিৰাম বসু, সুখদেৱ থাপাৰ, বল্লভভাই পেটেল, মঙ্গল পাণ্ডে, তাত্য টোপে, ৰামপ্ৰসাদ বিসমিল, উধম সিং, বল গংগাধৰ তিলক, গোপাল কৃষ্ণ গোখলে আদি বহুতো মহান ব্যক্তিৰ ত্যাগ কেতিয়াও পাহৰিব নোৱাৰোঁ।

বিভাজন আৰু দৰিদ্ৰতাৰ প্ৰত্যাহ্বানৰ সৈতে যুঁজি থকা এখন নতুন স্বাধীন দেশৰ পৰা, ভাৰত বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ গণতন্ত্ৰ আৰু এক বিশ্বব্যাপী অৰ্থনৈতিক শক্তিক্ষেত্ৰ হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিছে। বিজ্ঞান, প্ৰযুক্তি, কৃষি, শিক্ষা আৰু স্বাস্থ্যসেৱাকে ধৰি বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত আমাৰ উন্নতি আমাৰ লোকসকলৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু নিষ্ঠাৰ এক প্ৰমাণ।

আজিৰ দিনত পতাকা উত্তোলনৰ সময়ত আমি আমাৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলৰ ত্যাগ আৰু ভাৰতৰ উন্নতিৰ বাবে অৱদান আগবঢ়োৱা অসংখ্য অখ্যাত নায়কসকলৰ কথা স্মৰণ কৰোঁ। আহক, আমি ন্যায়, স্বাধীনতা, সমতা, আৰু ভাতৃত্ববোধৰ আদৰ্শ অনুসৰণ কৰাৰ সংকল্প গ্ৰহণ কৰোঁ। আহক আমি এক সংগঠিত ভাৰত গঢ়িবলৈ একেলগে কাম কৰোঁ। আমাৰ দেশৰ পতাকা সদায় গৌৰৱ আৰু সন্মানেৰে ওপৰত উৰিবলৈ দিওঁ।

জয় হিন্দ! বন্দে মাতৰম!

 

স্বাধীনতা দিৱসৰ ভাষণ (১৫ আগষ্ট, ২০২৪)

প্ৰিয় দেশবাসী,

সকলোকে ৭৮তম স্বাধীনতা দিৱসৰ আন্তৰিক শুভেচ্ছা জনাইছোঁ। ১৫ আগষ্ট, ১৯৪৭ তাৰিখে আমাৰ দেশ ভাৰতীয় স্বাধীনতাৰ এক নতুন যুগৰ আৰম্ভণি হৈছিল। আজিৰ দিনটো আমাৰ বাবে গৌৰৱৰ, স্মৃতিৰ আৰু প্ৰাণৰ উজাগৰৰ দিন।

স্বাধীনতাৰ এই বিশেষ মুহূর্তত আমি সকলোৰে মনত ৰখা উচিত যে দেশৰ হকে অমূল্য অৱদান আগবঢ়াইছিল আমাৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ নেতাসকল। তেওঁলোকৰ ত্যাগ, সাহস, আৰু দৃঢ় সংকল্পই আমাক এই মূল্যবান স্বাধীনতা আগবঢ়াইছে। আজি সেই বীৰসকলৰ স্মৃতিৰ উদ্দেশ্যে আমি মাথো নত কৰিছোঁ।

এই ৭৮ বছৰ সময়ত, আমাৰ দেশ খিনি পৰিসৰে যেন বহুদূৰ আগবাঢ়িছে। শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰ, বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যা, আৰু আৰ্হা উন্নয়নৰ ক্ষেত্ৰত আমাৰ দেশ আজিৰ দিনত এক গৰ্বকৰ স্থান দখল কৰিছে। সেয়া আমাৰ বাবে গৌৰৱৰ কথা। কিন্তু, এই অগ্ৰগতিৰ মাজতো আমি পাহৰিব নোৱাৰোঁ যে আমাক এতিয়াও বহু প্ৰত্যাহ্বানৰ মুখামুখি হ’ব লাগিছে।

সকলোৰে সহযোগ আৰু একতাৰ প্ৰয়াসৰে আমি সেই প্ৰত্যাহ্বানসমূহৰ সমাধান কৰিব পাৰিম। আমাৰ দেশৰ সাম্প্ৰদায়িক সৌহাৰ্দ্য, জাতি-ধৰ্ম নির্বিশেষে সকলোৱে একতাবদ্ধ হৈ দেশৰ বিকাশত নিজৰ অৱদান আগবঢ়াব লাগে।

স্বাধীনতা অৰ্থ একে নহয় যে কেৱল আমালৈ পোৱা স্বাধীনতা, কিন্তু সেয়া মানে যে আমাৰ সমাজৰ প্ৰতিজনক এই স্বাধীনতাৰ সুফল পোৱাই ছাড়। আমি দেশৰ সকলো নাগৰিকৰ অধিকাৰ আৰু সুৰক্ষাৰ বাবে সদা সজাগ হৈ থাকিব লাগে।

আমি আশা কৰোঁ যে আজি আমি সকলো মিলে শপত লম যে আমাৰ দেশক আগলৈ লৈ যোৱাৰ, ইয়াক উন্নতিৰ পথত আগবঢ়াই নিয়াৰ, আৰু সৎ-দিশে আগুৱাই নিয়াৰ।

সকলোতকৈ শেষত, মই আপোনালোকৰ সকলোৰে দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিবলৈ বিচাৰিছোঁ যে আমিয়েই জাতি, আমিয়েই দেশ, আমিয়েই গণতন্ত্ৰৰ শক্তি।

ধন্যবাদ।

আজি ১৫ আগষ্ট ২০২৪, ভাৰতৰ ৭৭ সংখ্যক স্বাধীনতা দিৱস। ১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত ভাৰতে ব্ৰিটিছ শাসনৰ পৰা স্বাধীনতা লাভ কৰিছিল, আৰু সেই দিনৰ পৰা আজি আমি ভাৰতৰ মুক্ত নাগৰিক হিচাপে জীৱন যাপন কৰি আছোঁ।

কিন্তু এই সংগ্ৰামখন অতি কঠিন আছিল, আৰু আজি আমি সেই সকলো সাহসী যোদ্ধালৈ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন কৰিছোঁ, যিসকলে আমাক স্বাধীনতা উপহাৰ দিছিল।

গান্ধীজী, নেতাজী সুভাষ চন্দ্ৰ বসু, ভগত সিং, ঝাঁসীৰ ৰাণী লক্ষ্মীবাই, মতাংগিনী হাজৰা, চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেল, জৱাহৰলাল নেহৰু, বাবাছাহেব আম্বেদকাৰ, মৃত্যুঞ্জয় খুদিৰাম আৰু হাজাৰ হাজাৰ সাধাৰণ মানুহে একত্ৰিত হৈ সংগ্ৰাম কৰাৰ ফলতেই ভাৰতৰ স্বাধীনতা কঢ়িয়াই আনা হৈছিল।

আজি সেই সকলো মহান বীৰক শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জনোৱাৰ দিন। এইবাৰ ভাৰতৰ ৭৭ সংখ্যক স্বাধীনতা দিৱস, ১৯৪৭ চনৰ পৰা ২০২৪ চনলৈ।

ভাৰতৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰী জৱাহৰলাল নেহৰুৱে ১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত দিল্লীৰ লালকিল্লাত ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা উত্তোলন কৰিছিল। সেই দিনৰ পৰা ১৫ আগষ্ট ভাৰতৰ স্বাধীনতা দিৱস হিচাপে পালন কৰা হয়, আৰু এই দিৱসত বিদ্যালয়, মহাবিদ্যালয়, যিকোনো শিক্ষানুষ্ঠান, চৰকাৰী কাৰ্যালয়, ব্যক্তিগত প্ৰতিষ্ঠান আৰু ঘৰত “ত্ৰিৰঙী” পতাকা দেখা যায়।

কিন্তু আমি এই পতাকাৰ প্ৰকৃত অৰ্থ আৰু ইয়াৰ যথাযথ ব্যৱহাৰ জনাটো অতি আৱশ্যক। এই পতাকা আমাৰ মনৰ, আদৰ্শৰ, আৰু দেশৰ প্ৰতীক হওক।

 

১৯৪৬ চনৰ দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত, ব্ৰিটিছ শাসনৰ পতনৰ পিছত, আমাৰ নেতাসকলে লাখ লাখ ভাৰতীয়ৰ সৈতে মিলি স্বাধীনতাৰ বাবে যুঁজ আৰম্ভ কৰিছিল। ব্ৰিটিছ চৰকাৰে উপলব্ধি কৰিলে যে ভাৰতত বৃদ্ধি পোৱা ৰাজনৈতিক অশান্তি সামলাই ৰাখিবলৈ ব্ৰিটিছ ভাৰতীয় সেনাৰ ক্ষমতা আৰু সম্পদ দুয়ো ক্ৰমাৎ হ্ৰাস পাইছে। সেইবাবে তেওঁলোকে ভাৰতত ব্ৰিটিছ শাসনৰ অন্ত পৰাৰ সিদ্ধান্ত লয়। ১৯৪৭ চনৰ আৰম্ভণিতে ব্ৰিটিছ চৰকাৰে ঘোষণা কৰে যে ১৯৪৮ চনৰ জুন মাহত ভাৰতীয়সকলে দেশৰ শাসনৰ দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰিব। কিন্তু ইফালে দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত ধৰ্মীয় দাঙ্গা আৰম্ভ হৈ পৰাত, ব্ৰিটিছ চৰকাৰে পৰিস্থিতি নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখিবলৈ ব্যৰ্থ হয়।

মাউণ্টবেটেনে হেণ্ডঅভাৰৰ দিন সাত মাহ আগুৱাই নিয়াৰ সিদ্ধান্ত লয়। ১৯৪৭ চনৰ জুন মাহত জাতীয়তাবাদী নেতাসকলে ধৰ্মৰ ভিত্তিত ভাৰত বিভাজনৰ প্ৰস্তাৱ মঞ্জুৰ কৰে, আৰু ফলস্বৰূপে পাকিস্তান আৰু ভাৰত দুখন স্বাধীন দেশত পৰিণত হয়। ভাৰতৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰী হিচাপে জৱাহৰলাল নেহৰুৱে ১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত দিল্লীৰ লালকিল্লাত ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা উত্তোলন কৰে। ভাৰতৰ সংবিধানৰ সৃষ্টি হয়, যিয়ে আজিও আমাৰ দেশক দৃঢ়ভাৱে আগবাঢ়িবলৈ সহায় কৰি আছে।

সেয়ে, ভাৰতক ভালকৈ চিনিবৰ বাবে, আমি একপাতে স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ ইতিহাস আৰু সংবিধান জানিব লাগিব, আৰু আনপাতে ভাৰতৰ সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰাবোৰৰ বিষয়ে অৱগত হ’ব লাগিব।

মোৰ চুটি ভাষণটো মনযোগ সহকাৰে শুনাৰ বাবে আপোনালোকৰ সকলোকে ধন্যবাদ।ভাৰত আমাৰ মাতৃ, আমি মাতৃ ভাৰতৰ সন্তান; আমি ভাৰতক মাতৃৰ দৰে ভাল পাব আৰু আগুৱাই নিব।