সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ, ড সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ, ডঃ সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ, ড° সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ, সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ কোন
ডঃ সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ ভাৰতৰ এজন প্ৰখ্যাত শিক্ষাবিদ, দাৰ্শনিক, আৰু ৰাজনীতিবিদ আছিল। তেওঁ ৫ ছেপ্টেম্বৰ, ১৮৮৮-ত তামিলনাডুৰ তিৰুত্তানীতে জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল। ভাৰতৰ শিক্ষা ক্ষেত্ৰত ডঃ ৰাধাকৃষ্ণণৰ ভূমিকা বিশেষভাবে উল্লেখযোগ্য। তেওঁ ভাৰতৰ প্ৰথমজন ভাইচ প্ৰেছিডেণ্ট আৰু দ্বিতীয়জন ৰাষ্ট্ৰপতি আছিল।
সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ জন্ম মৃত্যু
ডঃ সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণৰ জন্ম ৫ ছেপ্টেম্বৰ, ১৮৮৮ তাৰিখে তামিলনাডুৰ তিৰুত্তানী নামৰ এখন সৰু গাঁৱত হৈছিল। তেওঁ এজন বিখ্যাত শিক্ষাবিদ, দাৰ্শনিক, আৰু ভাৰতৰ দ্বিতীয় ৰাষ্ট্ৰপতি আছিল। তেওঁৰ মৃত্যু ১৭ এপ্ৰিল, ১৯৭৫ তাৰিখে চেন্নাই, তামিলনাডুত হৈছিল।
সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ বিষয়ে, ড সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ বিষয়ে, সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ ৰ বিষয়ে, ড সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ ৰ বিষয়ে
ডঃ ৰাধাকৃষ্ণণৰ শিক্ষা আৰু দাৰ্শনিক চিন্তাধাৰাই ভাৰতৰ শিক্ষাৰ গুণগত মান উন্নতিত বিশেষ ভূমিকা পালন কৰিছিল। তেওঁ সৰ্বদা শিক্ষকসকলৰ গুৰুত্ব আৰু শিক্ষাৰ প্ৰতি সন্মান আগবঢ়াইছিল। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে শিক্ষাই সমাজৰ আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ উন্নতিৰ মূল হাতিয়াৰ।
তেওঁৰ জন্মদিন ৫ ছেপ্টেম্বৰ ‘শিক্ষক দিৱস’ হিচাপে উদযাপন কৰা হয়। এই দিনটোত শিক্ষকসকলৰ প্ৰতি গভীৰ সন্মান আৰু কৃতজ্ঞতা প্ৰকাশ কৰা হয়। ডঃ সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণৰ জীৱন আৰু কৰ্মই শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত এক অনুপ্ৰেৰণা স্বৰূপ। ১৯৭৫ চনৰ ১৭ এপ্ৰিলত তেওঁৰ মৃত্যু হৈছিল, কিন্তু তেওঁৰ শিক্ষাৰ প্ৰতি অবদান চিৰকাল স্মৰণীয় হৈ ৰ’ব।
সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ শিক্ষার দৰ্শন, সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ ৰ শিক্ষা দৰ্শন
ডঃ সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণৰ শিক্ষাৰ দৰ্শন বিশেষকৈ দাৰ্শনিক আৰু আধ্যাত্মিক চিন্তাধাৰাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰিছিল। তেওঁৰ শিক্ষাৰ দৰ্শনৰ কিছুমান মুখ্য দিশ হ’ল:
১. আধ্যাত্মিকতা আৰু নৈতিকতা: ডঃ ৰাধাকৃষ্ণণৰ মতে, শিক্ষা মাথোঁ জ্ঞান আহৰণ কৰাত সীমাবদ্ধ নহ’ব লাগিব, বৰং ই এজন ব্যক্তিৰ আধ্যাত্মিক আৰু নৈতিক বিকাশৰ বাবে দায়ী হ’ব লাগিব। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে শিক্ষাৰ দ্বাৰা মানুহৰ মাজত নৈতিকতা, মানৱতাৰ গুণাবলী আৰু আধ্যাত্মিক সজাগতা জাগ্ৰত কৰিব পাৰি।
২. পশ্চিম আৰু পূৰ্বৰ চিন্তাৰ সমন্বয়: তেওঁ পূৰ্ব আৰু পশ্চিমৰ চিন্তাধাৰাৰ মাজত এক সমন্বয় ঘটাবলৈ বিশ্বাসী আছিল। তেওঁ ভাৰতীয় দাৰ্শনিক ধাৰণাসমূহৰ লগতে পাশ্চাত্য যুক্তিবাদ আৰু বৈজ্ঞানিক মনোভাৱক সন্মান দিছিল। তেওঁ ভাৰসাম্য বজাই ৰাখি এই দুয়োটা ক্ষেত্ৰৰ সাৰবস্তু গ্ৰহণ কৰি শিক্ষাৰ আধুনিকীকৰণৰ প্ৰয়োজনীয়তা অনুভৱ কৰিছিল।
৩. শিক্ষাৰ লক্ষ্য: তেওঁৰ মতে শিক্ষাৰ মূল লক্ষ্য হ’ল মানৱ জীৱনৰ পূৰ্ণ বিকাশ। তেওঁ ব্যক্তিগত আৰু সামাজিক বিকাশৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছিল। শিক্ষা যেন মাত্ৰ জীৱিকা অৰ্জনলৈ সীমাবদ্ধ নহয়; ই মানুহৰ অন্তৰাত্মাৰ বিকাশ আৰু সমাজৰ উন্নতিৰ বাবে ব্যৱহৃত হ’ব লাগিব।
৪. শিক্ষকসকলৰ ভূমিকা: ডঃ ৰাধাকৃষ্ণণ বিশ্বাস কৰিছিল যে শিক্ষকসকল হ’ল সমাজৰ আদৰ্শ। এজন শিক্ষক মাথোঁ জ্ঞানৰ দাতা নহয়; তেওঁ এজন দাৰ্শনিক, নেতৃত্ব দানকাৰী, আৰু ছাত্র-ছাত্ৰীসকলৰ জীৱনৰ প্ৰেৰণা। শিক্ষকে তেওঁলোকৰ জীৱনত নৈতিকতা, আনুশাসন, আৰু মুল্যবোধ সৃষ্টি কৰাৰ দ্বাৰা সমাজৰ পৰিৱর্তন ঘটাব পাৰিব।
৫. ধৰ্ম আৰু বিজ্ঞানৰ মাজত সমন্বয়: ডঃ ৰাধাকৃষ্ণণৰ মতে, বিজ্ঞান আৰু ধৰ্মৰ মাজত কোনো সংঘাত নাই। তেওঁ কৈছিল যে বিজ্ঞান আৰু ধৰ্মে কেতিয়াও একে উদ্দেশ্যৰ পিছত ধাৱিত হয়—মানুহক সঁচা পথত অনাৰ বাবে। শিক্ষা বিজ্ঞান আৰু ধৰ্মৰ এই সমন্বয়ৰ জৰিয়তে আগবঢ়োৱা উচিত।
৬. মানৱতাৰ বিকাশ: তেওঁৰ দৰ্শনত, শিক্ষা হৈছে বিশ্বব্যাপী মানৱতাৰ বিকাশৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ হাতিয়াৰ। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে শিক্ষা সকলোৰে মাজত একতা, মৈত্ৰী, আৰু ভাতৃত্ববোধৰ অনুভৱ জাগ্ৰত কৰিব পাৰে।
ডঃ সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণৰ শিক্ষাৰ দৰ্শন এইবোৰ দিশৰ ওপৰত আধাৰিত। তেওঁৰ চিন্তাধাৰা আৰু শিক্ষা প্ৰতি দৃষ্টিভংগীয়ে আধুনিক শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত এক গভীৰ প্ৰভাৱ বিস্তাৰিত কৰিছে।
সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণে কালিয়দমন ৰ কি আখ্যা দিছে
ডঃ সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণে কালিয়-দমনক ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ লীলাৰূপে বৰ্ণনা কৰিছে। তেওঁৰ মতে, কালিয়-দমন লীলাই দুষ্টৰ বিনাশ আৰু ধৰ্মৰ স্থাপনৰ এক দৃষ্টান্তমূলক উদাহৰণ প্ৰদান কৰে। এই ঘটনাৰ জৰিয়তে ডঃ ৰাধাকৃষ্ণণে কৈছিল যে ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ এই কৃতিত্ব মানবসমাজত নীতি-নৈতিকতা আৰু ন্যায় প্রতিষ্ঠাৰ প্ৰয়োজনীয়তা উপলব্ধি কৰায়। কালিয়-দমন লীলাই এইটো শিক্ষা দিয়ে যে দুষ্ট আৰু অশুভ শক্তিৰ বিনাশ কৰি ধৰ্ম আৰু সত্যৰ জয় নিশ্চিত কৰিব লাগে।
ড সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ ৰ বিষয়ে ৰচনা, সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ ৰ বিষয়ে ৰচনা
ড° সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ: এক গৱেষণা
ড° সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ ভাৰতৰ এগৰাকী প্ৰখ্যাত দাৰ্শনিক, শিক্ষাবিদ আৰু ৰাজনীতিজ্ঞ আছিল। ১৮৮৮ চনৰ ৫ ছেপ্টেম্বৰত তামিলনাডুৰ তিৰুতান্নী নামৰ ঠাইত জন্মগ্ৰহণ কৰা ৰাধাকৃষ্ণণ নিজৰ বুদ্ধিমত্তা আৰু দাৰ্শনিক চিন্তাধাৰাৰ বাবে সমগ্ৰ পৃথিৱীত পৰিচিত। তেওঁৰ এই জন্মদিনক ভাৰতত শিক্ষক দিৱস হিচাপে উদযাপন কৰা হয়।
শিক্ষা আৰু দাৰ্শনিক চিন্তাধাৰা
ড° ৰাধাকৃষ্ণণৰ প্ৰাথমিক শিক্ষা তেওঁ নিজ গাঁৱত লাভ কৰিছিল। তেওঁৰ শিক্ষা জীৱনৰ প্ৰতি এটা গভীৰ আগ্ৰহ আছিল, যি সময়ত তেওঁ মাদ্রাছ খৃষ্টান কলেজৰ পৰা দর্শনত স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ কৰে। তেওঁৰ লেখনিৰ ভিতৰত ভাৰতীয় দাৰ্শনিক চিন্তাৰ গভীৰতা আৰু পশ্চিমীয়া দাৰ্শনিক মতৰ সৈতে তুলনামূলক অধ্যয়ন প্ৰতিফলিত হয়। তেওঁৰ কৃতিত্বসমূহৰ ভিতৰত ‘ইণ্ডিয়ান ফিলজফি’ আৰু ‘দ্য হিন্দু ভিউ অফ লাইফ’ নামৰ দুখন গুৰুত্বপূর্ণ গ্ৰন্থ অন্তৰ্ভুক্ত।
শিক্ষক হিচাপে অৱদান
ড° সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণৰ জীৱনৰ অন্যতম গুৰুত্বপূর্ণ পৰিচয় আছিল এজন শিক্ষক হিচাপে তেওঁৰ অৱদান। শিক্ষকসকলৰ সমাজৰ ওপৰত গুৰুত্ব তেওঁ গভীৰভাৱে উপলব্ধি কৰিছিল আৰু তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে এজন শিক্ষকেই এটা সমাজৰ মৰণজীৱনৰ সঁচা নিৰ্ণায়ক। তেওঁৰ এই অৱদানৰ স্বীকৃতি স্বৰূপে তেওঁৰ জন্মদিন ৫ ছেপ্টেম্বৰক ভাৰতত শিক্ষক দিৱস হিচাপে পালন কৰা হয়। শিক্ষক দিৱসৰ সময়ত শিক্ষকৰ প্ৰতি কৃতজ্ঞতা আৰু সন্মান প্ৰদৰ্শনৰ প্ৰথা চলিত আছে।
ৰাজনৈতিক জীৱন
ড° ৰাধাকৃষ্ণণৰ ৰাজনৈতিক জীৱনো এক গৱেষণাৰ বিষয়। ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ পিছত তেওঁ ৰাজনীতিত সক্ৰিয়ভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰে। ১৯৫২ চনত তেওঁ ভাৰতৰ প্ৰথম উপ-ৰাষ্ট্ৰপতি হিচাপে নিযুক্ত হয় আৰু ১৯৬২ চনৰ পৰা ১৯৬৭ চনলৈ ভাৰতৰ দ্বিতীয় ৰাষ্ট্ৰপতি হিচাপে সেৱা আগবঢ়ায়। তেওঁৰ নেতৃত্বত, ভাৰতৰ শিক্ষাব্যৱস্থাৰ প্ৰভাৱশালী উন্নতি ঘটিছিল।
সন্মান আৰু স্বীকৃতি
ড° ৰাধাকৃষ্ণণৰ অবদানৰ স্বীকৃতি স্বৰূপে তেওঁক বহু সন্মানেৰে ভূষিত কৰা হৈছিল। ১৯৫৪ চনত তেওঁক ভাৰত ৰত্নেৰে সন্মানিত কৰা হয়, যি ভাৰতৰ সৰ্বোচ্চ অসামৰিক সন্মান। লগতে, তেওঁক কেমব্ৰিজ বিশ্ববিদ্যালয় আৰু অক্সফৰ্ড বিশ্ববিদ্যালয়ৰ দৰে বিশ্ববিখ্যাত শিক্ষানুষ্ঠানৰ পৰা সন্মানসূচক ডিগ্ৰী প্ৰদান কৰা হৈছিল।
উপসংহাৰ
ড° সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণৰ জীৱন আৰু কৃতিত্ব বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। শিক্ষক হিচাপে তেওঁ যে বাণী শিকাই গৈছিল, সেইবোৰ আজিও শিক্ষাবিদ আৰু ছাত্ৰছাত্ৰীৰ মাজত প্ৰাসঙ্গিক। তেওঁৰ দাৰ্শনিক চিন্তাধাৰা আৰু শিক্ষাৰ প্ৰতি অৱদান সদায় সৰ্বজন বিদিত থাকিব। তেওঁ এটা দৰ্শনৰ প্ৰতীক, যি শিক্ষাৰ শক্তিৰ দ্বাৰা সমাজক উন্নতিৰ পথত আগবঢ়াবলৈ সক্ষম।