কামাখ্যা মন্দিৰ ফটো: ৰচনা, ইতিহাস,ৰহস্য, সময়, কোনে, কিমান চনত নিৰ্মাণ কৰিছিল

ভাৰতৰ অসমৰ গুৱাহাটীত অৱস্থিত কামাখ্যা মন্দিৰৰ প্ৰাচীন উৎপত্তি খ্ৰীষ্টীয় অষ্টম শতিকাৰ পৰা দশম শতিকালৈ হোৱাৰ বাবে ইয়াৰ সঠিক নিৰ্মাতা অজ্ঞাত হৈ আছে। বিভিন্ন শাসকৰ অধীনত এই মন্দিৰটোৰ একাধিক নিৰ্মাণ আৰু সংস্কাৰ কৰা হৈছে, যিয়ে শতিকাজুৰি স্থাপত্য শৈলীৰ মিশ্ৰণ প্ৰতিফলিত কৰিছে।

কামাখ্যা মন্দিৰ গুৱাহাটীৰ পশ্চিম প্ৰান্তৰ নীলাচল পাহাৰৰ ওপৰত অৱস্থিত।

ভাৰতৰ অসম ৰাজ্যৰ সৰ্ববৃহৎ চহৰ গুৱাহাটীৰ পশ্চিম প্ৰান্তৰ নীলাচল পাহাৰ কামাখ্যাৰ ওপৰত অৱস্থিত কামাখ্যা মন্দিৰ। গুৱাহাটী ভাৰতৰ উত্তৰ-পূব অঞ্চলত অৱস্থিত।

অসমৰ গুৱাহাটীৰ কামাখ্যা মন্দিৰৰ সমীপতে বিভিন্ন বাজেট আৰু পছন্দ অনুসৰি কেইবাখনো হোটেল আছে। কিছুমান জনপ্ৰিয় বিকল্পৰ ভিতৰত আছে:১/ হোটেল আতিথি।২/ হোটেল ৰাজমহল৩/ হোটেল ৰেচম পথ, আৰু…৪/ হোটেল শ্বুলিন গ্ৰেণ্ড।ইয়াৰ উপৰিও অধিক সুলভ বিকল্প বিচৰা ভ্ৰমণকাৰীসকলৰ বাবে ওচৰতে অতিথিশালা আৰু বাজেট বাসস্থান উপলব্ধ।

কামাখ্যা মন্দিৰৰ ইতিহাস প্ৰাচীন কালৰ আৱৰণেৰে আবৃত, ইয়াৰ উৎপত্তি প্ৰাচীন কালৰ পৰাই। সঠিক ঐতিহাসিক তথ্য কম হ’লেও এই মন্দিৰটো শতিকাজুৰি এক উল্লেখযোগ্য ধৰ্মীয় স্থান হিচাপে পৰিগণিত হৈ আহিছে, যিয়ে ভক্ত, তীৰ্থযাত্ৰী আৰু পণ্ডিতসকলক একেদৰেই আকৰ্ষণ কৰে। কিছুমান ঐতিহাসিক বিৱৰণী অনুসৰি কামাখ্যা মন্দিৰটো প্ৰথমে খ্ৰীষ্টীয় অষ্টম শতিকাত, বৰ্তমানৰ অসমৰ অঞ্চলত শাসন কৰা কামৰূপ ৰাজ্যৰ ৰাজত্বকালত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। কিন্তু শতিকাজুৰি মন্দিৰটোৰ অসংখ্য সংস্কাৰ, সম্প্ৰসাৰণ আৰু পুনৰ নিৰ্মাণৰ কাম কৰা হৈছে, যাৰ ফলত ইয়াৰ বৰ্তমানৰ ৰূপটো পোৱা গৈছে। কামাখ্যা মন্দিৰৰ কথা বিভিন্ন প্ৰাচীন গ্ৰন্থ আৰু শিলালিপিত উল্লেখ কৰা হৈছে, য’ত কালিকা পুৰাণত মন্দিৰৰ তাৎপৰ্য আৰু ৰীতি-নীতিৰ বিশদ বিৱৰণ দিয়া হৈছে। ই ঐশ্বৰিক নাৰী শক্তিৰ মূৰ্তি কামাখ্যা দেৱীৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত আটাইতকৈ পুৰণি আৰু শ্ৰদ্ধাৰ শক্তি পীঠসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। যুগ যুগ ধৰি এই মন্দিৰে এই অঞ্চলৰ ধৰ্মীয় আৰু সাংস্কৃতিক জীৱনত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰি আহিছে, সমগ্ৰ ভাৰতৰ লগতে ইয়াৰ বাহিৰৰ পৰা ভক্তক আকৰ্ষণ কৰি আহিছে। ইয়াৰ উপৰিও অসমত শাসন কৰা কেইবাটাও বংশ আৰু ৰাজ্যৰ উত্থান-পতনৰ সাক্ষী হৈ পৰিছে, প্ৰত্যেকেই মন্দিৰৰ স্থাপত্য আৰু আশে-পাশে নিজৰ চিন ৰাখিছে। কামাখ্যা মন্দিৰ কমপ্লেক্সত একাধিক মন্দিৰ, মণ্ডপ, আৰু গঠন আছে, যিয়ে বিভিন্ন ঐতিহাসিক যুগৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত স্থাপত্য শৈলীৰ মিশ্ৰণ প্ৰতিফলিত কৰে। কামাখ্যা দেৱীৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত মূল মন্দিৰটোত গম্বুজ আকৃতিৰ চাল আৰু হিন্দু পৌৰাণিক মটিফ চিত্ৰিত জটিল খোদিতকে ধৰি সুকীয়া স্থাপত্য উপাদান আছে। সমগ্ৰ ইতিহাসত কামাখ্যা মন্দিৰৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য আৰু ধৰ্মীয় তাৎপৰ্য্য সংৰক্ষণৰ বাবে পুনৰুদ্ধাৰৰ প্ৰচেষ্টা আৰু ৰক্ষণাবেক্ষণ প্ৰকল্পৰ কাম চলি আহিছে। আজি ই অসমীয়া আধ্যাত্মিকতাৰ প্ৰতীক হিচাপে থিয় দিছে আৰু প্ৰজন্মৰ পিছত প্ৰজন্ম ধৰি ইয়াৰ উপাসকসকলৰ চিৰস্থায়ী ভক্তিৰ প্ৰমাণ হিচাপে থিয় দিছে।

সপ্তাহৰ দিন আৰু যিকোনো বিশেষ অনুষ্ঠানৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি কামাখ্যা মন্দিৰৰ সময় সামান্য ভিন্ন হ’ব পাৰে। কিন্তু সাধাৰণতে মন্দিৰটোৱে তলত দিয়া সূচীৰ দৰেই সূচী অনুসৰণ কৰে:ৰাতিপুৱা খোলাৰ সময়: মন্দিৰটো সাধাৰণতে ৰাতিপুৱা সোনকালে খোলা হয়, সাধাৰণতে পুৱা ৫:৩০ বজাৰ পৰা ৬:০০ বজাৰ ওচৰত।বিয়লিৰ বিৰতি: দুপৰীয়া কেইঘণ্টামানৰ বাবে মন্দিৰ বন্ধ হ’লে বিৰতি হ’ব পাৰে। এই বিৰতি ভিন্ন হ’ব পাৰে, কিন্তু সাধাৰণতে দুপৰীয়াৰ আশে-পাশে, ১২:০০ বজাৰ পৰা ২:০০ বজাৰ ভিতৰত।**বিয়লি খোলাৰ সময়:** মন্দিৰটো বিৰতিৰ পিছত দুপৰীয়া পুনৰ খোলা হয়, সাধাৰণতে প্ৰায় ২:০০ বজাৰ পৰা ৩:০০ বজালৈ।সন্ধিয়াৰ বন্ধৰ সময়: মন্দিৰটো সাধাৰণতে সন্ধিয়া বন্ধ হয়, সাধাৰণতে প্ৰায় ৫:৩০ বজাৰ পৰা ৬:০০ বজালৈ। কিন্তু এই সময় ঋতু আৰু নিৰ্দিষ্ট পৰিঘটনাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিও ভিন্ন হ’ব পাৰে।কামাখ্যা মন্দিৰ ভ্ৰমণৰ পৰিকল্পনা কৰাৰ আগতে সঠিক সময় পৰীক্ষা কৰাটো ভাল, কিয়নো উৎসৱ, ৰক্ষণাবেক্ষণৰ কাম বা অন্যান্য কাৰণত সেইবোৰ সলনি হ’ব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও উৎসৱ আৰু বিশেষ অনুষ্ঠানৰ সময়ত ভক্তৰ আগমনৰ বাবে মন্দিৰটো দীৰ্ঘদিন ধৰি খোলা থাকিব পাৰে।

কামাখ্যা মন্দিৰে কেৱল ধৰ্মীয় তাৎপৰ্য্যৰ বাবেই নহয়, ইয়াৰ লগত জড়িত ৰহস্যময় আৰু ৰহস্যময় উপাদানৰ বাবেও যুগ যুগ ধৰি মানুহৰ কল্পনাক মোহিত কৰি ৰাখিছে। মন্দিৰটোৰ ৰহস্যময় আকৰ্ষণত অৰিহণা যোগোৱা কেইটামান দিশ ইয়াত উল্লেখ কৰা হ’ল:১/ মূর্তিৰ অনুপস্থিতি: বেছিভাগ হিন্দু মন্দিৰৰ দৰে কামাখ্যা মন্দিৰত দেৱীৰ পৰম্পৰাগত মূৰ্তি নাই। বৰঞ্চ ইয়াত যোনি (মহিলাৰ প্ৰজনন অংগ) আকৃতিৰ প্ৰাকৃতিক শিলৰ গঠন দেখা যায়, যিটো কামাখ্যা দেৱীৰ প্ৰতিনিধিত্ব হিচাপে পূজা কৰা হয়। গতানুগতিক মূৰ্তিৰ অনুপস্থিতিয়ে মন্দিৰৰ ৰহস্য বৃদ্ধি কৰে আৰু ইয়াৰ প্ৰতীকীতাৰ ওপৰত চিন্তা-চৰ্চাৰ প্ৰেৰণা দিয়ে।২) দেৱীৰ ঋতুস্ৰাৱ: কামাখ্যা মন্দিৰৰ অন্যতম আমোদজনক দিশ হ’ল জুন মাহত অনুষ্ঠিত হোৱা বাৰ্ষিক উৎসৱ অম্বুবাচী মেলাৰ সময়ত দেৱীয়ে ঋতুস্ৰাৱ কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা। এই সময়ছোৱাত দেৱীৰ ঋতুস্ৰাৱৰ বাবে পৃথিৱী অশুদ্ধ হৈ পৰা বুলি বিশ্বাস কৰা বাবে মন্দিৰ তিনিদিন বন্ধ হৈ থাকে। কাষতে থকা ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীৰ পানীৰ লগতে মন্দিৰৰ অভয়াৰণ্যখন ৰঙা হৈ পৰে, যাৰ ফলত এই অনুষ্ঠানটোক কেন্দ্ৰ কৰি ৰহস্য আৰু অধিক বৃদ্ধি পায়।৩/ তান্ত্ৰিক প্ৰথা: কামাখ্যা মন্দিৰৰ লগত তান্ত্ৰিক প্ৰথা আৰু ৰীতি-নীতিৰো সম্পৰ্ক আছে। মধ্যযুগীয় ভাৰতত উদ্ভৱ হোৱা আধ্যাত্মিক পৰম্পৰা তান্ত্ৰিকবাদে আধ্যাত্মিক জ্ঞানৰ বাবে ঐশ্বৰিক শক্তিৰ ব্যৱহাৰ আৰু চেনেল কৰাত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। কিছুমান অনুশীলনকাৰীৰ মতে কামাখ্যা মন্দিৰ তান্ত্ৰিক অনুষ্ঠানৰ কেন্দ্ৰ, মন্দিৰৰ পৰিৱেশত গোপনীয়তা আৰু গুপ্ততাৰ আভা যোগ কৰে।৪/ অব্যাখ্যাহীন পৰিঘটনা: বছৰ বছৰ ধৰি মন্দিৰটোত অস্পষ্ট পৰিঘটনা আৰু অলৌকিক পৰিঘটনাৰ বাতৰি পোৱা গৈছে, যাৰ ফলত ইয়াৰ ৰহস্যময় সুনাম বৃদ্ধি পাইছে। আত্মা, প্ৰকাশ আৰু বুজাব নোৱাৰা শব্দৰ কাহিনীয়ে মন্দিৰটো ৰহস্যময় শক্তিৰে ৰঞ্জিত বুলি বিশ্বাস কৰাত অৰিহণা যোগাইছে।৫/ ঐতিহাসিক কুটিলতা: প্ৰাচীন ৰাজ্য আৰু বংশৰ সৈতে ইয়াৰ সম্পৰ্ককে ধৰি মন্দিৰৰ ঐতিহাসিক উৎপত্তিয়ে ইয়াৰ কাহিনীত কুটিলতাৰ তৰপ যোগ কৰে। মন্দিৰৰ স্থাপত্য, প্ৰতীক, আচাৰ-ব্যৱহাৰে অসমীয়া সংস্কৃতি আৰু ধৰ্মীয় প্ৰথাৰ চহকী টেপেষ্ট্ৰীৰ আভাস প্ৰদান কৰি অধিক অন্বেষণ আৰু ব্যাখ্যাক আমন্ত্ৰণ জনাইছে।এই উপাদানসমূহে আন আন উপাদানসমূহৰ লগতে কামাখ্যা মন্দিৰক আগুৰি থকা চিৰস্থায়ী ৰহস্য আৰু মোহৰ সৃষ্টি কৰাত অৰিহণা যোগায়, যাৰ ফলত ই আধ্যাত্মিক সাধক, পণ্ডিত আৰু পৰ্যটকৰ বাবে একেদৰেই কুটিল বিষয় হৈ পৰে।

কামাখ্যা মন্দিৰ পৌৰাণিক কাহিনী আৰু লোককথাৰে ডুব যোৱা, ইয়াৰ উৎপত্তি আৰু তাৎপৰ্যৰ সৈতে কেইবাটাও কাহিনী জড়িত হৈ আছে। ইয়াৰে অন্যতম জনপ্ৰিয় মিথ দেৱী সতী আৰু ভগৱান শিৱৰ কাহিনীক কেন্দ্ৰ কৰিয়েই আবদ্ধ। এবাৰ দক্ষই এটা ভৱিষ্যৎ যজ্ঞ (বলিদান) আয়োজন কৰিছিল যদিও শিৱৰ প্ৰতি থকা অৱজ্ঞাৰ বাবে সতী আৰু শিৱক নিমন্ত্ৰণ কৰা নাছিল। সতিয়ে অপমানিত অনুভৱ কৰি শিৱৰ পৰামৰ্শৰ বিপৰীতে যজ্ঞত অংশগ্ৰহণ কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। তাই আহি পোৱাৰ লগে লগে দক্ষই তাইক আৰু শিৱক অপমান কৰিলে। স্বামীৰ প্ৰতি কৰা অপমান সহ্য কৰিব নোৱাৰি সতিয়ে বলিৰ অগ্নিত নিজকে দাহ কৰিলে। এই কথা শুনি ক্ষুব্ধ হৈ শিৱই নিজৰ ক্ৰোধ মুকলি কৰি দিলে, যাৰ ফলত বিশৃংখলতা আৰু ধ্বংসৰ সৃষ্টি হ’ল। শিৱৰ ক্ৰোধ শান্ত কৰিবলৈ ভগৱান বিষ্ণুৱে হস্তক্ষেপ কৰি তেওঁৰ সুদৰ্শন চক্ৰ (ডিস্কচ) ব্যৱহাৰ কৰি সতীৰ শৰীৰক ৫১টা ভাগত বিভক্ত কৰে। এই অংশবোৰ বিভিন্ন ঠাইত পৰিল, যিবোৰ পিছলৈ ৫১ শক্তি পীঠ হৈ পৰিল, আৰু তাইৰ যোনি (মহিলাৰ প্ৰজনন অংগ) আজি কামাখ্যা মন্দিৰ থিয় হৈ থকা ঠাইত পৰিল। কামাখ্যা মন্দিৰত সতীৰ গৰ্ভ আৰু প্ৰজনন অংগ খহি পৰা ঠাই বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। সেয়েহে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ নাৰী শক্তি আৰু সৃষ্টিশীল শক্তিৰ প্ৰতীক হিচাপে এই মন্দিৰটো অন্যতম শক্তিশালী শক্তি পীঠ হিচাপে শ্ৰদ্ধা কৰা হয়। এই মন্দিৰৰ লগত জড়িত আন এক কিংবদন্তি হ’ল যে বাৰিষাত দেৱীয়ে ঋতুস্ৰাৱ কৰে, যিটো উৰ্বৰতা আৰু সৃষ্টিৰ প্ৰতীক। অম্বুবাচী মেলা নামেৰে পৰিচিত এই অনুষ্ঠানত হাজাৰ হাজাৰ ভক্তই এই পৰিঘটনাৰ সাক্ষী হ’বলৈ আহে আৰু দেৱীৰ আশীৰ্বাদ বিচাৰে। এই মিথ আৰু কিংবদন্তিবোৰে কামাখ্যা মন্দিৰক আগুৰি থকা ৰহস্যময় আভা বৃদ্ধি কৰি মাতৃদেৱীৰ ভক্তসকলৰ বাবে এক পূজনীয় তীৰ্থস্থান কৰি তুলিছে।