মাধৱদেৱ ১৬শ শতিকাৰ অন্যতম বিশিষ্ট অসমীয়া সন্তান আৰু লেখক। তেওঁ বহু ধৰ্মীয়, দৰ্শনিক, আৰু সাহিত্যিক ৰচনা কৰি অসমৰ ভক্তি আন্দোলনত গুৰুত্বপূর্ণ অৱদান ৰাখে। তেওঁৰ সৃষ্টিসমূহৰ ভিতৰত নামঘোষা, ভট্টিমালা, আদিকাণ্ড, আৰু জান্মলীলা বিশেষ প্ৰসিদ্ধ। মাধৱদেৱৰ ৰচনাবলী ভক্তি আৰু আধ্যাত্মিকতাৰে পূৰ্ণ, যি অসমীয়া সাহিত্য আৰু সংস্কৃতিত অমৰ হৈ আছে।
মহাপুৰুষ মাধৱদেৱ: অসমীয়া সমাজজীৱনৰ অমৰ পৰিচয়
আজি মহাপুৰুষ মাধৱদেৱৰ তিৰোভাৱ তিথি। অসমীয়া সমাজ জীৱনত মহাপুৰুষ শ্ৰীশ্ৰী শংকৰদেৱৰ লগতে উচ্চাৰিত হোৱা এক পৱিত্ৰ আৰু গৰিমাময় নাম মহাপুৰুষ মাধৱদেৱ। মহাপুৰুষ শংকৰদেৱৰ প্ৰিয়তম শিষ্য মাধৱদেৱ আছিল গুৰু শংকৰদেৱৰ আদৰ্শৰ প্ৰকৃত অনুসাৰী। বৈষ্ণৱ ধৰ্ম আৰু সাহিত্যত স্বকীয় প্ৰতিভাৰে বৰ্ণাঢ্য অৱদান আগবঢ়াই যোৱা মাধৱদেৱ আছিল অসমৰ সামাজিক আৰু ধৰ্মীয় ইতিহাসৰ এক অনুপম চৰিত্ৰ। গুৰুৰ প্ৰতি গভীৰ ভক্তি আৰু একান্ত নিষ্ঠাৰ দৃষ্টান্ত ৰূপে মাধৱদেৱৰ অবদান অসামান্য। তেখেত এজন সু সাহিত্যিক আৰু শিল্পীও আছিল। মাধৱদেৱৰ সাহিত্যিক জীৱনৰ অনন্য কীৰ্তি হ’ল ‘নামঘোষা’। ইয়াৰ উপৰিও তত্বমূলক পুথি ‘ভক্তি ৰত্নাৱলী’, ‘জন্মৰহস্য’, আৰু ‘নাম মালিকা’ ৰচনাৰে ধৰ্মীয় সাহিত্যলৈ অনবদ্য অৱদান আগবঢ়াইছে। তেখেতৰ ৰচিত কাব্যগ্ৰন্থসমূহৰ ভিতৰত ‘আদিকাণ্ড ৰামায়ণ’ আৰু ‘ৰাজসূয় কাব্য’ উল্লেখযোগ্য।
শিশুকৃষ্ণৰ অনুপম চৰিত্ৰক আধাৰ কৰি মাধৱদেৱে কেইবাখনো ঝুমুৰা নাট লিখি উলিয়াইছিল। উল্লেখযোগ্য সংখ্যক বৰগীত ৰচনা কৰি সংগীতৰ ক্ষেত্ৰতো তেখেতে অমূল্য অৱদান আগবঢ়াইছে। তেখেতৰ সাহিত্যৰাজি সাহিত্যিক সৌন্দৰ্যৰে সমৃদ্ধ, আৰু সৰল, মধুৰ শব্দব্যৱহাৰে জনমানসত স্থান পাইছে। মাধৱদেৱ এজন সু গায়ক, সু অভিনেতা আৰু ধৰ্মীয় সংগঠক আছিল। অসমীয়া জাতিক ধৰ্ম আৰু সাংস্কৃতিক চেতনাৰে একতাৰ সুঁতিৰে বান্ধিবলৈ তেখেতে মহাপুৰুষ শংকৰদেৱৰ দৰে আজীৱন চেষ্টা কৰিছিল।
মাধৱদেৱৰ বিৰল প্ৰতিভাৰ লগতে তেখেতৰ চৰিত্ৰক অলংকৃত কৰিছে ত্যাগ, বিনয় আৰু একাগ্ৰতা আদি গুণে। এইজন পৰম শিষ্যৰ সহযোগ অবিহনে মহাপুৰুষ শংকৰদেৱৰ ব্যক্তিত্বও যেন অপূৰ্ণ। তিৰোভাৱ তিথিত গুৰু মাধৱদেৱলৈ শত সহস্ৰ প্ৰণাম জনাইছোঁ।
মাধৱদেৱ ৰচনা, তোমাৰ প্ৰিয় সাহিত্যিক ৰচনা মাধৱদেৱ, মাধৱদেৱ class 12, মোৰ প্ৰিয় সাহিত্যিক ৰচনা মাধৱদেৱ, শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱ ৰচনা
বিকল্প 1: মাধৱদেৱৰ ৰচনা
শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱ অসমীয়া সাহিত্য আৰু সংস্কৃতিৰ এক মহৎ সাধক আছিল। তেওঁৰ দ্বাৰা ৰচিত সাহিত্যকর্মসমূহ অসমীয়া ভাষা আৰু সংস্কৃতিত অমূল্য সম্পদ হিচাপে পৰিগণিত। মাধৱদেৱ শঙ্কৰদেৱৰ প্ৰধান শিষ্য আছিল আৰু তেওঁৰ দ্বাৰা লিখিত বহু গুৰুত্বপূর্ণ গ্ৰন্থ, গান, আৰু অন্যান্য ধৰ্মীয় সাহিত্য অসমীয়া ভক্তি আন্দোলনক সমৃদ্ধ কৰিছে।
মাধৱদেৱৰ ৰচনাসমূহৰ ভিতৰত উল্লেখযোগ্য কিছু:
- নামঘোষা: মাধৱদেৱৰ নামঘোষা হৈছে অসমীয়া বৈষ্ণৱ সঙ্গীতৰ অন্যতম গুৰুত্বপূর্ণ গ্ৰন্থ। এই গ্ৰন্থত ভগৱানৰ নামজপাৰ মাহাত্ম্য বৰ্ণনা কৰা হৈছে আৰু বিভিন্ন শ্লোকৰ জৰিয়তে ভক্তিৰ উপদেশ দিয়া হৈছে।
- ভক্তিৰতৰ্জনী: এই গ্ৰন্থত ভক্তিৰ পথ, সাধনা, আৰু বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ বিভিন্ন দিশৰ ওপৰত মাধৱদেৱে দিহা দিছে।
- আদীকাণ্ড: এই গ্ৰন্থত ৰামায়ণৰ কাহিনী বৰ্ণনা কৰা হৈছে। মাধৱদেৱে এই গ্ৰন্থত ৰামায়ণৰ আদি ভাগৰ কাহিনী আখ্যান দিছে।
- ভূণামালা: মাধৱদেৱৰ দ্বাৰা ৰচিত আন এক গুৰুত্বপূর্ণ গ্ৰন্থ য’ত শ্ৰীকৃষ্ণৰ জীবনৰ বিভিন্ন ঘটনা বৰ্ণনা কৰা হৈছে।
- কীৰ্তনঘোষা: মাধৱদেৱে শঙ্কৰদেৱৰ কীৰ্তনঘোষাৰ অনুসৰণ কৰি নিজে বহু কীৰ্তন ৰচনা কৰে, যিবোৰ অসমীয়া সমাজত ভক্তি সংগীতৰ অমূল্য ধন।
মাধৱদেৱৰ দ্বাৰা ৰচিত সাহিত্যকর্মসমূহ অসমীয়া ভাষা, সংস্কৃতি, আৰু ধৰ্মীয় জীৱনলৈ এক বিশেষ অৱদান আগবঢ়াইছে। তেওঁ অসমীয়া সমাজৰ আধ্যাত্মিক আৰু সাংস্কৃতিক জগতত এক সঁচা প্ৰৱক্তা হিচাপে পৰিগণিত।
বিকল্প 2: মাধৱদেৱৰ ৰচনা
মাধৱদেৱ, অসমীয়া সাহিত্যের এক অমৰ নাম। সত্তৰে পৰিসৰে চিৰকালীন চিৰনিৰ্মাণৰ মাধমৰে, তেওঁ বেদ-পুরাণৰ সহাৰা লৈ অসমৰ সংস্কৃতি আৰু ধৰ্মীয় পৰম্পৰাৰ এক সাৰগ্ৰাহী প্ৰতিষ্ঠা কৰিছে। মাধৱদেৱৰ লিখনী অসমৰ সাধনা আৰু সংস্কৃতিৰ এক অপূৰ্ব উদাহৰণ, যাৰ পৰা যুগযুগান্তৰ পৰম্পৰাৰ অন্তৰ্দৃষ্টি লাভ কৰা যায়।
মাধৱদেৱৰ জীৱন
মাধৱদেৱৰ জন্ম ১৪৮৯ চনৰ ১৪ ফেব্ৰুৱাৰীত অসমত, আধুনিক ৰাজনিতাৰ দৃষ্টিত অসমৰ বৰপেটা জিলাৰ ৰাভাছীত। তেওঁৰ জীৱনৰ পূৰ্ণৰূপে এগৰাকী ধৰ্মপ্ৰচাৰক আৰু কবি হিচাপে চিহ্নিত হৈছে। মাধৱদেৱৰ জীৱন কাহিনী আৰু শিক্ষা ‘ভগৱানৰ সৰবৰাহৰ পথ’ ৰ উদাহৰণ স্বৰূপ।
ধৰ্মীয় আৰু সাহিত্যিক অৱদান
মাধৱদেৱৰ লিখনি আৰু চিন্তা ধাৰা অসমীয়া সমাজৰ সংস্কৃতি, ধৰ্ম আৰু সাৱধানতাৰ এক অতুলনীয় মিশ্ৰণ। তেওঁৰ পঠিত গ্ৰন্থসমূহৰ মাজত সৰ্বপ্ৰথমে উল্লেখযোগ্য হৈছে ‘কথামৃত’। এই গ্ৰন্থত তেওঁৰ দৰ্শন, নীতি, আৰু শিক্ষাৰ প্ৰতিকৃতি পোৱা যায়। ‘কথামৃত’ মূলত বেদ-পূৰাণৰ আধ্যাত্মিক জ্ঞানৰ আধাৰত ৰচিত, যি অসমৰ ভৱনীয় অমৃতৰ সমান্তৰাল হিচাপে বিবেচিত।
অন্য এখন গুৰুত্বপূর্ণ গ্ৰন্থ হৈছে ‘সংকৰমঙ্গল’। এই গ্ৰন্থত তেওঁ মহান গুৱাহাটী আৰু সত্ৰৰ পূণ্যভূমি সংকৰদেৱৰ জীৱনৰ প্ৰতিচ্ছবি ফুটাই তুলিছে। এই গ্ৰন্থৰ দ্বাৰা মাধৱদেৱ অসমীয়া জনসাধাৰণক ধৰ্মপথৰ সঠিক দিশা প্ৰদান কৰিছে।
মাধৱদেৱৰ সংগীত
মাধৱদেৱৰ গানসমূহ অসমীয়া সাহিত্য আৰু সংগীতৰ এক অমূল্য অংশ। তেওঁ প্ৰচাৰ কৰা ‘ভাগৱত ধৰ্ম’ আৰু ‘গীতগাওঁ’ ধাৰণাৰ গীতবিধি সমাজত অতি সেউজ ৰূপে প্ৰৱৰ্তিত হৈছে। তেওঁ ‘ভগৱান’ৰ গুণগান আৰু সদাচাৰৰ প্ৰচাৰ কৰা গানসমূহৰ দ্বাৰা জনসাধাৰণৰ অন্তৰ দৃষ্টি তথা ধৰ্মপ্ৰতি অভিগমতা সঁচাই তুলিছে। ‘প্ৰেমভৰ গীত’, ‘ভগৱানৰ গীত’ আৰু ‘কৃষ্ণজীৱন’—এই সকলোবোৰ মাধৱদেৱৰ গীতৰ মাজত সৰ্বোচ্চ মৰ্যাদাৰ অধিকারী।
মাধৱদেৱৰ চিন্তাধাৰা
মাধৱদেৱৰ চিন্তাধাৰা সম্পৰ্কে আলোচনা কৰিলে জানিব পাৰি যে, তেওঁ মূলত বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰতিষ্ঠাতা আৰু উজ্জীবনকাৰী। তেওঁ ‘ভাগৱত ধর্ম’ৰ প্ৰচাৰ কৰাৰ জৰিয়তে অসমীয়া সমাজক আধাৰিত আৰু শুদ্ধিকৰণৰ পথ প্ৰদৰ্শন কৰিছে। তেওঁৰ গৱেষণা আৰু বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ বিষয়ত গম্ভীৰ চিন্তাধাৰা সমাজৰ মাজত ধৰ্মীয় সুশৃঙ্খলা, সামাজিক সৱলতা আৰু শ্ৰদ্ধাৰ অৰ্থাৎ উদ্ৰেক কৰিছে।
সংস্কৃতিৰ লগত সম্পৰ্ক
মাধৱদেৱৰ সাহিত্য আৰু ধৰ্মীয় চিন্তাধাৰাৰ পৰিসৰে অসমীয়া সংস্কৃতিৰ বহু পৰিসৰে গীত, নাটক, আৰু নৃত্যৰ প্ৰচাৰ হৈছে। তেওঁ অসমীয়াৰ সাধাৰণ জীৱনৰ মূল্যবোধ আৰু সংস্কৃতির ওপৰত গভীৰ প্ৰভাৱ বিস্তাৰ কৰিছে। তেওঁৰ সৃষ্টি মাধৱদেৱৰ শিক্ছাৰ প্ৰৱাহৰ সৈতে সাংস্কৃতিক পৰিসৰে এক নতুন দিশা প্ৰদান কৰিছে।
উপসংহাৰ
মাধৱদেৱ অসমীয়া সাহিত্য আৰু সংস্কৃতিৰ ইতিহাসত এক অমূল্য ভৱন। তেওঁৰ সাহিত্য আৰু ধৰ্মীয় চিন্তাধাৰাৰ মাধমৰে অসমীয়া সমাজৰ হৃদয়ত এক সাৱলীল আৰু সঙ্গতিশীল দিশা প্ৰদান কৰিছে। মাধৱদেৱৰ প্ৰতিষ্ঠিত ধর্মীয় সঁজুলি, সাহিত্যের অমৃতসৰ্গ, আৰু সংগীতৰ বিৰলতা অসমীয়া সংস্কৃতিৰ এক অম্লান দৃষ্টান্ত ৰূপে চিহ্নিত।
মাধৱদেৱৰ বিষয়ে সংক্ষেপে লিখা
শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱ (১৪৮৯-১৫৯৬) এগৰাকী অসমীয়া সাহিত্যিক, সমাজ সংস্কাৰক, আৰু ধৰ্মীয় নেতা আছিল। শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱৰ প্রধান শিষ্য মাধৱদেৱে বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰচাৰ আৰু বিস্তাৰত উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰে। তেওঁ সামাজিক একতা, সমানাধিকাৰ, আৰু নৈতিকতা প্ৰতিষ্ঠাৰ লক্ষ্যৰে সমাজ সংস্কাৰৰ কাম কৰিছিল। মাধৱদেৱৰ দ্বাৰা ৰচিত গুৰুত্বপূর্ণ সাহিত্যসমূহৰ ভিতৰত নামঘোষা, ভক্তিৰতৰ্জনী, আৰু আদীকাণ্ড বিশেষ স্থান লাভ কৰিছে। তেওঁৰ সত্ৰ আৰু নামঘৰ প্ৰতিষ্ঠা অসমীয়া সমাজত নতুন ধৰ্মীয় আৰু সামাজিক পৰিৱেশৰ সৃষ্টি কৰিছিল, যাৰ ফলত অসমীয়া ভাষা, সাহিত্য, আৰু সংস্কৃতিত তেওঁক এক মহান ব্যক্তিত্ব হিচাপে পৰিগণিত কৰা হয়।